Hospice GentleCare in Britstown (Zuid-Afrika)
In 2008, tijdens familiebezoek, heeft de predikant van Britstown onze toenmalige gemeenteleden Dinie en John Vegt in contact gebracht met Ivonne Gentle, de oprichtster van het hospice.
Dinie en John hadden in 1990 een fondswervingactie opgezet ter ondersteuning van predikanten in Colesberg en de Aar. Deze predikanten hadden in 2008 de ondersteuning niet meer nodig en toen hebben Dinie en John besloten om de fondswerving door te zetten maar nu ten bate van het hospice.
Het begin
Ivonne Gentle is een verpleegkundige die van jongs af aan letterlijk in de zorg heeft gewerkt. Zij is de jongste van 4 zussen. Haar drie oudste zussen heeft zij tot de dood verzorgd toen die aan kanker leden. Deze ervaringen hebben haar doen besluiten om zorg voor terminale patiënten te gaan organiseren.
Dit schrijft iemand over haar:.
Wat andere mensen vermijden, voert zij uit. Ivonne wordt vaak geconfronteert met het ergste wat de mensheid te bieden heeft: wreedheid, harteloosheid, hersenloos lijden. Toch blijft ze onverschrokken en begroet elk moment met dankbaarheid.
“We zijn surrogaat moeder en vader voor degenen die niemand hebben,” legt ze uit.
“Het is onze passie om mensen te helpen die ziek zijn en in nood.”
Gentlecare is hierin vaak een laatste redmiddel.
Degenen die nergens anders heen kunnen en niemand anders hebben om voor hen te zorgen lijken hier te eindigen. “Patiënten krijgen drie voedzame maaltijden per dag, een schoon bed, attente zorg en liefde. Zij die overlijden, doen dat met waardigheid in de wetenschap dat zij gewaardeerd en geliefd zijn. Anderen maken opmerkelijke vorderingen op het gebied van hun mentale- en /of fysieke gezondheid.”
De eerste jaren ging zij huis aan huis door Britstown om zieken op te zoeken en te verzorgen.
Op een dag in 2007 kwam een stervende vrouw, die uit haar huis was verstoten, bij haar aan de deur vragen of zij bij Ivonne thuis mocht sterven. Ivonne realiseerde zich dat dit geen op zich zelf staand geval was, maar dat er velen in het dorp door slechte voeding en gebrek aan medicatie in een zelfde situatie waren. De man van Ivonne, Tommie, stelde zijn garage beschikbaar en daar werden de eerste 2 bedden voor stervenden geplaatst.
De situatie anno 2024
Door vele fondswervingen, waaronder uit de Protestantse Gemeente Leidschendam, is het centrum inmiddels uitgebreid tot 32 bedden en een intensive care ruimte. Samen met 14 toegewijde vrijwilligers verzorgen ze de patiënten 24 uur per dag. De patiënten zijn niet alleen terminaal, er zijn ook patiënten die aan kanker lijden of een beroerte hebben gehad. Soms lukt het team om een patiënt zo te verzorgen dat hij weer aangesterkt het centrum kan verlaten.
Ivonne vertelt dat het omgaan met de dood niet alleen fysiek maar ook emotioneel zeer belastend is voor haar en het team. Ze voelen het dan ook als een grote verantwoordelijkheid om de mensen goed te verzorgen. Elke patiënt heeft zijn eigen verhaal en verdient het volgens Ivonne om de menswaardigheid te behouden tot in de dood.
Covid heeft ook een grote invloed gehad. In die tijd moesten ze streng zijn om Covid buiten het centrum te houden. Dat is met grote moeite gelukt.
Gelukkig zijn er af en toe ook successen bereikt zoals patiënt Henk Wolamarans. Hij werd voor dood gevonden in een vrachtwagen. Hij bleek een ernstige beroerte te hebben gehad en kon lopen noch praten. Met veel liefde en aandacht is hij weer op de been en verzorgt hij nu de maaltijden in de keuken.
Het centrum is volledig afhankelijk van giften. Er worden ook inkomsten gegenereerd door de verkoop van handwerk en emaillen gebruiksvoorwerpen.
Wat gegevens
- Britstown is een klein dorp in de grote Karoo, een vrijwel boomloze halfwoestijn in het centrum van Zuid-Afrika. Wanneer je een rechte lijn trekt tussen Kaapstad en Johannesburg ligt het ongeveer halverwege, dwz 750 km van Johannesburg en 750km van Kaapstad.
- Het dorp telt ca 5000 inwoners die in armoede leven van het houden van Merinosschapen en verkoop van de wol.
- De dichtstbijzijnde grotere (goedkopere) supermarkt bevindt zich in de Aar, 53 km verwijderd.
- Er is al maanden geen ambulance in Britstown dus ook mensen met steekwonden en hondenbeten worden zo goed mogelijk door Ivonne en haar personeel verzorgd.
- Een persoon met een hartaanval is onlangs bij hen terecht gekomen.
- Zelfs een geboorte in het Hospice komt voor.
Giften
De werkgroep, momenteel bestaande uit Krijn Jongejan (namens diaconie/ZWO) en Jan Hagendijk (lid) heeft een eigen bankrekening nummer: NL33 RABO 0365 9080 02 t.n.v. werkgroep GENTLECARE.
Maar natuurlijk zijn giften op de bankrekeningnummers:
NL92 RABO 0127 6072 34 of NL96 INGB 0000 1175 05 t.n.v. college van diakenen PGL,
o.v.v. Care Center “GENTLECARE” ook zeer welkom.
Bij de foto’s
- Dinie Vegt in 2008 op bezoek in Britstown
- Een weg door de Karoo
- “Woonhuis in de township van Britstown
- Een ‘mandela-huis’*) in de township
- Het vooraanzicht van het centrum
- Eén van de slaapzalen
- De intensive care unit
- Patiënt
- Patiënt
- Karin, het ‘hondenmeisje’
- Henk Wolamarans
- Deel van de kaart van Zuid Afrika
*) De Mandela huisjes is een initiatief van Nelson Mandela. Hij heeft als president zijnde in 1994 een grootscheeps woningbouwproject beloofd voor sloppenwijkbewoners en dat is er ook gekomen. Eind 2006 waren 2,6 miljoen huisjes neergezet, voorzien van elektriciteit, water en riolering, een woonkamer, badkamer en een slaapkamer!
Foto 9: Karin, een 12 jarig meisje dat door haar ouders tot haar 5e jaar in een hondenhok is opgesloten omdat ze niet gewenst was.
Dit meisje is met de honden opgegroeid waardoor ze blaft en eet als een hond. Karin is op 21 jarige leeftijd overleden aan longontsteking.
Via onderstaande link kunt u wel het verslag lezen van het bezoek dat de fam. Hagendijk in augustus 2015 aan het centrum heeft gebracht
